Food law to moja praca i pasja. Na co dzień pomagam producentom, przetwórcom i dystrybutorom żywności odnaleźć się w otoczeniu regulacyjnym rynku spożywczego. A wszystko to, by żywność na naszych stołach była zdrowa, dobrej jakości i służyła konsumentom.
[Więcej >>>]
Agnieszka Szymecka-Wesołowska26 czerwca 20123 komentarze
Na rynku żywności, jak na rynku mody. Co rusz jakiś nowy trend. Po „eko food”, „etno food” i „ethical food” przyszedł czas na „gender food”! http://wyborcza.biz/biznes/1,100969,12006230,_PB___Jedzenie_to_bardzo_meska_rzecz.html
Na blogu jest wiele artykułów, w których dzielę się swoją wiedzą bezpłatnie.
Jeżeli potrzebujesz indywidualnej płatnej pomocy prawnej, to zapraszam Cię do kontaktu.
Przedstaw mi swój problem, a ja zaproponuję, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić i ile będzie kosztować moja praca.
Poprzedni wpis: Co jeść, Panie Premierze?
Następny wpis: Porządki w oświadczeniach czas zacząć!
Food law to moja praca i pasja. Na co dzień pomagam producentom, przetwórcom
i dystrybutorom żywności odnaleźć się
w otoczeniu regulacyjnym rynku spożywczego. A wszystko to, by żywność na naszych stołach była zdrowa, dobrej jakości i służyła konsumentom. [Więcej]
Zachęcam Cię gorąco do zostawienia swojego adresu e-mail poniżej, wówczas będziesz zawsze na bieżąco ze wszystkimi artykułami, które niebawem napiszę. Pamiętaj, że zawsze będziesz mógł się swobodnie i w prosty sposób wypisać z subskrypcji bloga.
Twoje dane osobowe będą przetwarzane przez Centrum Prawa Żywnościowego A.Szymecka-Wesołowska D.Szostek sp. j. w celu obsługi newslettera. Szczegóły: polityka prywatności.
{ 3 komentarze… przeczytaj je poniżej albo dodaj swój }
Jako przeciętny konsument zauważyłem już takie różnicowanie ze względu na płeć dość dawno w branży spożywczej. Dlatego trudno mi jest się zgodzić z autorem tekstu, że firmy spożywcze dopiero teraz zaczynają to robić. Od kilku, jeśli nie od kilkunastu lat, mamy na rynku sporo produktów dedykowanych właśnie raczej dla Pań. Dodatkowo jest to podkreślane w intensywnych kampaniach reklamowych. Mam tutaj na myśli choćby takie produkty określane mianem „fit”. Czy widział ktoś reklamę płatków śniadaniowych które są nisko-tłuszczowe, zapewniają płaski brzuch, smukłą linię skierowaną do innej grupy docelowej niż płeć piękna? Ja nie. Takie produkty mamy już od dawna i właśnie skierowane specjalnie dla Pań. A płatki śniadaniowe „fit” to jeden z przykładów. Jedyna różnica pomiędzy opisanym produktem dla panów a tymi od lat reklamowanymi dla pań jest taka, że na tych pierwszych mamy napisane „MEN”. A tak przy okazji – ciekawe jak ma się oznakowanie taką informacją do przepisów prawa żywnościowego?
Panie Konradzie, zgodzę się z Panem i … nie zgodzę. Zgoda co do tego, że z dedykowaniem produktów pod kątem płci mieliśmy rzeczywiście do czynienia już od dawna. Tak jak płatki z dopiskiem „fit” od dawna kierowane są – w sposób mniej lub bardziej bezpośredni – do kobiet, tak np. napoje energetyzujące wykorzystujące w swoich reklamach wizerunek znanych piłkarzy czy koszykarzy – raczej do mężczyzn. W nowym trendzie – nazwijmy go sobie właśnie „gender food” – targetowanie jest jednak bardziej oczywiste – żeby nie powiedzieć – „pisane dużymi literami” i ma to swoje psychologiczne uzasadnienie. Sygnalizuje to jeden z bloggerów „na temat”.
Co do przepisów prawa żywnościowego, to używanie w odniesieniu do żywności wzmianki „men” czy „woman” kwalifikowałabym jako dobrowolny element oznakowania, prezentacji czy reklamy. Podobnie, jak inne tego rodzaju elementy, nie może on wprowadzać konsumenta w błąd. Otwiera się zatem pytanie czy i w jakim zakresie takie oznakowanie może być mylące dla konsumenta. Kto wie, co pokaże w tym zakresie praktyka i rynek 🙂
Nie słyszałem o tym, ale szczerze powiem, że dla mnie to jakaś bzdura. Nie powinniśmy rozdzielać tak jedzenia… tak jakby kobiety i mężczyźni pochodzili z innych planet. Bo w końcu obciachem będzie jedzenie przez mężczyznę „damskiego” jogurtu (o ile już nie jest)